വിലക്കികള്‍ !!!

മലയാളികളൂടെ ഒരു തീ വണ്ടി...

മിക്കവാറും കൂക്കിവിളിയും ചെരിപ്പേറും ഫാന്‍സ് ബഹളങ്ങളും

ഇടയ്ക്കൊക്കെ കയ്യടിയും മേടിച്ചു കേരളത്തിലൂടെ അതങ്ങനെ

പതുക്കെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒരു കാലം.

എന്നോ ഇതില്‍ കയറി ഒരു കാലിച്ചായ വിറ്റ കുറച്ചാള്‍ക്കരും

പിന്നെ അടുത്തുനിന്ന് ഇതു പോവുന്നതു മാത്രം നോക്കിനിന്ന

ചില ടീംസിനും ഒരു മോഹം.

ഇതിനുമൊരു സംഘടനയുണ്ടാക്കണം.

ലോ ലങ്ങനെ, ലവരൊരു സംഘടനയുണ്ടാക്കി.

മാക്ടാന്നു പേരും ചാര്‍ത്തി.

ബൈലോവിലിങ്ങനെ എഴുതീ...

' മാസത്തില്‍ മൂന്ന് വണ്ടി സമരം പിന്നെ നാല് വിലക്കല്‍ '.

അമരത്ത് വിനയാന്വിതനായ ഒരു ഇലക്ട്രിസിറ്റി സാറും.

അങ്ങനെ കട്ടാകടമുതല്‍ കൊട്ടാരക്കര വരെ ഓടുന്നതിന്നിടയില്‍

പലസമരങ്ങളും വിലക്കലുകളുമായി വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലാത്ത

പാവം സംഘടനാ നേതാക്കള്‍ കാലം പോക്കികൊണ്ടിരുന്ന ആ മധുര കാലം.

[ഇവിടെ, ഒരു പാട്ടാവാം, അടിപൊളി മ്യൂസിക്കും, ഇത്തിരി അന്തിക്കള്ളും]

ഈ സൈഡിലിരുന്നവന്റെ കളികള്‍ ഒരു പാടു കൂടി തുടങ്ങീ.

യഥര്‍ത്ത യാത്രക്കാരന് അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടയി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍

ആ തീവണ്ടിയിലെ യഥാര്‍ത്ഥ യാത്രക്കര്‍ ചേര്‍ന്ന്

ബദല്‍ ഒരു സംഘടനയുണ്ടാക്കീ.

ഗതി കെട്ട പുലി പുല്ലു തിന്നാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചൂ.

[ ഇവിടെ ഒരു സംഘട്ടനമാവാം, കാതടിപ്പിക്കുന്ന് ബാക് ഗ്രൌണ്ട് മ്യൂസിക്കും ]

വിലക്കന്‍മാര്‍ വാര്‍ത്താസമ്മേളനങ്ങള്‍ വഴി യഥാര്‍ത്തികളെ

തോല്‍പ്പിക്കാനും കരി വാരിത്തേക്കനും നടത്തിയ

എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും പാഴായി എന്നു തികച്ചു പറഞ്ഞുകൂടാ..

അന്നാണ് പലരും അറിയുന്നത് കൊട്ടരക്കരയില്‍നിന്നും നാമറിയാത്ത

ഒരു ബൈജു ഉണ്ടെന്നും അയാളും ഈ ട്രെയിനില്‍ ചായ വിറ്റിറ്റുണ്ടെന്നും.

വിലപ്പെട്ട ഒരറിവായിരുന്നു അതും!

അങ്ങനെ പഴയ സംഘടനയുടെ ഭീഷണികള്‍ക്കുമുന്നില്‍ തളരാതെ

പുതിയ സംഘടന മുളച്ചു പൊങ്ങീ.

നാട്ടാരും യാത്രക്കാരും തീവണ്ടിയുടെ പുതിയ

സംഘടനയുടെ തോളുരുമ്മി യാത്രയായീ.

വീരവാദോം ചെളിവാരിത്തേക്കലും വിലക്കലും മാത്രമറിയുന്ന

പഴയ സംഘടനയെ എല്ലരും മറന്നൂ.

[ഇവിടെയും ഒരു പാട്ടാവം , ശോകഗാനം മതി]

അങ്ങനെ 'വിലക്കി വിലക്കി സ്വയം വിലക്കീന്നു' ന്നൊരു

പഴഞ്ചൊല്ലുണ്ടാക്കിതന്നൂ മലയാള ഭാഷയ്ക്ക്.

ഇപ്പോ ഈ തീവണ്ടിയിലൊന്നു കേറിപറ്റാന്‍

ഇനിയും സമരങ്ങള്‍ നടത്തേണ്ട ഗതികേടായി അവര്‍ക്ക്.

വീണ്ടും വിനയാന്വിത സമരങ്ങള്‍ തുടങ്ങീ , കൊട്ടാരക്കരയിലും പരിസരത്തും.

പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ ആ പഴയ 'കാലിന്റെ മോളില്‍ കാലു കേറ്റി' വച്ചുവച്ചുള്ള

അഹങ്കാര സമരമില്ല, പകരം കൊടിയുമെടുത്തു ഓടി നടന്നുള്ള

യഥാര്‍ത്ത തൊഴിലാളി സമരങ്ങള്‍.

പണ്ട് വിലക്കിയവവന്റെ ഗതിയെന്താകുമെന്നൊരു തിരിച്ചറിവാവട്ടെ ഈ സമരങ്ങള്‍.

ഇനിയും വിലക്കതിരിക്കാന്‍.

[ഇവിട അനില്‍ പനച്ചൂരാന്റെ ഒരു കവിതയാവാം, തീം " രണ്ടുനാലു ദിനംകൊണ്ടൊരുത്തന്നെ...."]

നന്നാവാന്‍ വിചാരിച്ച അവലിരൊവന്‍ അവന്റെ

ജാഡയെടുത്ത് കുളത്തിലേക്കിട്ടൂ.

ബ്ലും!